លោកស៊ុរ៉ា់វីត ធីពយៈសូផាគុណ(វីក) និងលោកស្រីស្នងការរងនគរបាល ស៊ិរ៉ានី ធីបផាយ៉ាសូផាគុន(ប្លឺម) កាលពីនៅរៀនទាំងពីរនាក់ជាក្មេងតាំងចិត្តរៀន ព្រោះមានជំនឿជានិច្ចថា ពេលធំឡើងយើងនឹងធ្វើជាចៅហ្វាយនាយ។ លោក វីក បានប្រឡងជាប់ដើម្បីចូលបម្រើការងារជាមន្ត្រីសុខាភិបាលសាធារណៈសហគមន៍ និងទទួលបានតំណែងលេខ 1 នៅខេត្ត ណាខន សុវណ្ណ ដូចអ្វីដែលលោកចង់បាន ហើយលោកស្រីប្លឺម ក្លាយជាមេប៉ូលីសយ៉ាងសង្ហារបានចូលក្របខណ្ឌមន្ត្រីប៉ូលីស29ឆ្នាំ ប៉ុន្តែការធ្វើជាមន្ត្រីរាជការដែលគ្រប់គ្នាគិតថាអចិន្ត្រៃយ៍ អាចនឹងមិនបានឆ្លើយតបរឿងប្រាក់ចំណូលច្រើនទេ ទីបំផុតវានៅតែស្ថិតក្នុងគន្លងនៃការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីសហករណ៍អាច​និយាយ​បាន​ថា​ជា​រូបមន្ត​សម្រាប់​ជោគជ័យ​ដែល​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​គ្រប់​រូប​ដឹង​យ៉ាង​ច្បាស់។

ពេលម្តាយលោក វីក ឈឺដេកនៅតែលើគ្រែ ត្រូវចំណាយលុយនិងចំណាយពេលវេលាច្រើនក្នុងការមើលថែទាំគាត់ លោក វីក ត្រូវតែធ្វើដំណើរទៅផ្ទះជារៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីទៅមើលម្តាយ  ថ្ងៃមួយពេលត្រលប់ទៅដល់ផ្ទះវិញ​ ហើយ​បាន​ប្រទះ​ឃើញ​ម្តាយ​ដេក​នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​ដោយ​មាន​ស្រមោច​ក្រហម​ខាំ​ពេញ​ខ្លួន នៅថ្ងៃនោះ លោក វីក និយាយទៅកាន់ខ្លួនឯងទាំងទឹកភ្នែកថា "ប្រសិនបើយើងមានប្រាក់ចំណូលកាន់តែប្រសើរ យើងអាចមើលថែម្តាយបានប្រសើរជាងនេះ" បន្ទាប់ពីថ្ងៃនោះមកលោកវីក គាត់ត្រូវរកចំណូលបន្ថែម ដូចជាការលក់បណ្តាក់សូត្រឲ្យមន្ត្រីរាជការ ទោះបីអាជីវកម្មមួយនេះចាប់ផ្តើមវាមានដំណើរការល្អ តែក៏ត្រូវជួបហ្នឹងគូប្រកួតប្រជែងដែលគេក៏ចាប់ផ្តើមលក់កាន់តែច្រើន ធ្វើឲ្យចំណូលថយចុះ ទាំងពីរនាក់បានសម្រេចចិត្តធ្វើជាភ្នាក់ងារលក់គ្រឿងសម្អាង និងបើកហាងលក់ផលិតផលផ្ទាល់ខ្លួន ប៉ុន្តែបានរកឃើញថា ប្រសិនបើហាងត្រូវបិទនៅថ្ងៃណាមួយ នោះគ្មានប្រាក់ចំណូលចូលឡើយ ហើយ​ពេល​មាន​ទាំង​ការងារ​ពេញ​ម៉ោង​និង​ហាង​មើល​ថែ អ្នក​ទាំង​ពីរ​តែងតែ​ប៉ះទង្គិច​គ្នា​ជា​ញឹកញាប់​។

លោក វីក និយាយថា “ថ្ងៃមួយ ពេលកំពុងលេង Facebook ខ្ញុំបានជួបការពិនិត្យគ្រឿងសំអាងពីការបង្ហោះរបស់ Dr. Cake វាធ្វើអោយខ្ញុំចង់លក់ផលិតផល ប៉ុន្តែ Dr. Cake បានប្រាប់យើងទាំងពីរថា ចង់លក់ត្រូវមករៀនជាមុន គាត់បានអញ្ជើញយើងឲ្យចូលរៀនវគ្គបណ្តុះបណ្តាល ហើយយើងក៏សម្រេចចិត្តចូលរួម ព្រោះ​ខ្ញុំ​ជឿ​ថា​បើ​យើង​ចេះ​ច្រើន បញ្ហា​នឹង​កាន់​តែ​តិច។ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ទៅ​រៀន​នៅ​វគ្គបណ្តុះបណ្តាលជា​លើក​ដំបូង ក៏មានព័ត៌មានអំពីផលិតផលផងដែរ។ ហើយ​មាន​សកម្មភាព​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច​ជា​គិត​ថា​ជីវិត​យើង​ក្នុង​រយៈពេល​3-4​ឆ្នាំ​ខាង​មុខ​នឹង​ទៅ​ជា​យ៉ាង​ណា៖ ផ្ទះ​ក្នុង​ក្តី​ស្រមៃ ឡាន​ក្នុង​ក្តី​ស្រមៃ​របស់​យើង អនាគត​គ្រួសារ​យើង​នឹង​ទៅ​ជា​យ៉ាង​ណា? ពីដំបូង ខ្ញុំនៅតែក្លាហាន និងភ័យខ្លាច តើវាល្អទេក្នុងការត្រឡប់ទៅវិញ? ប៉ុន្តែខបើបំណាច់និងមកដល់ហើយគួរតែសាកល្បងម្តង។​លោកស្រី ប្លឺម បន្ថែមថា"ដំបូងឡើយ ខ្ញុំតែងតែរីករាយក្នុងការធ្វើធុរកិច្ចប្រឆាំងបណ្តាញ ព្រោះ​ធ្លាប់ឃើញថា​ឪពុក​ម្តាយ​​ធ្វើតែបាន​អ្វី​សោះ យើងមិនចាប់អារម្មណ៍លើបញ្ហាអាជីវកម្មទាល់តែសោះ ព្រោះខ្ញុំចង់មកមើលផលិតផលជាចម្បងពេល​នោះ​មក​ដល់​ឃើញ​ថា​ក្រុមហ៊ុន នេះ​ជា​ការ​វិនិយោគ​តិចតួច ដូចឲ្យយើទៅសាកល្បងផ្នែកទីផ្សាររបស់យើងជាមុន ទើបទិញផលិតផលមកសាកល្បងប្រើហើយលក់ផងដែរ។ បន្ទាប់មកអតិថិជនចាប់ផ្តើមចែករំលែកលទ្ធផលបន្តប្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក ប្រាក់ចំណូលលក់រាយបន្តចូលមកផងដែរ។" ពេលអ្នកទាំងពីរមើលឃើញថាអាចលក់បានពិតប្រាកដ ពួកគេបានអភិវឌ្ឍសក្តានុពល និងចំណេះដឹងរបស់ពួកគេបន្តិចម្តងៗ សមត្ថភាពតាមរយៈការរៀនពី​វគ្គបណ្តុះបណ្តាលរបស់ក្រុមហ៊ុន ជាបន្តបន្ទាប់ រហូត​មក​ដល់​ទី​បំផុត វា​បាន​ចូល​មក​ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​ដោយ​យើង​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ឡើយ។

រយះពេល90ថ្ងៃកន្លងផុតទៅ លោក វីក បានផ្តល់ឱ្យគ្រួសាររបស់គាត់នូវរថយន្តពណ៌ក្រហមដំបូងរបស់គាត់ពីប្រាក់ចំណូលរបស់ អេហ្វ័រអេស ភ្លាមៗជាមួយនឹងពេលវេលាដ៏លឿននេះ អ្នកទាំងពីរបន្តសាងសង់គ្រឹះតាមរយៈ អេហ្វ័រអេស ជាបន្តបន្ទាប់ជារៀង​ រហូតមកដល់ពេលនេះ យើងមានប្រាក់ចំណូលពីការលក់រាយចំនួន13 លានបាត និងទទួលបានប្រាក់កំរៃពីក្រុមហ៊ុនសរុបជាង 20 លានបាត

លោកស្រី​ ប្លឺម និយាយបន្តថា "ក្នុងអំឡុងកូវីដកន្លងមក  លោកវីកមានជម្ងឺរលាកស្រោមខួរក្នុងខួរក្បាល លោកស្រី​ ប្លឺម មិនបានចេញទៅធ្វើការក្រៅរយះពេល34ថ្ងៃ​ដើម្បីមើលថែទាំលោក វីក យ៉ាងដិតដល់​ ប៉ុន្តែតើអ្នកជឿទេ? ពីមូលដ្ឋានគ្រឹះដែលយើងបានសាងសង់ លុយនៅតែបន្តហូរចូលហោប៉ៅរបស់យើងពីផែនការរចនាសម្ព័ន្ធ អេហ្វ័រអេស  ថ្ងៃនេះយើងដឹងហើយថាយើង​កំពុង​ដើរ​លើ​ផ្លូវ​ត្រូវ"។

លោក វីក ពោលចុងក្រោយថា"ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​គិត​ថាខ្ញុំ​បាន​ជ្រើសរើស​ផ្លូវ​ត្រូវ ប្រសិនបើយើងធ្វើការតែក្នុងជួររដ្ឋាភិបាល ហើយបច្ចុប្បន្នមានប្រាក់បៀវត្សរ៍ 50,000 បាត មុនពេលដែលយើងទទួលបាន 20 លាន យើងនឹងត្រូវធ្វើការ 40 ឆ្នាំទៀត ខ្ញុំពិតជាអរគុណខ្លួនឯងសម្រាប់​ការ​មិន​បិទ​ទ្វារ​នៅ​ក្នុង​ឱកាស​នោះ។